Жанчынаю станеш ты безь мяне,
бяз бацькі народзіш сына,
а я загіну на жорсткаЙ вайне
і хутка ў крыві астыну.
Мяне падбярэ санітарны ўзвод:
да цела прывяжуць рукі
і белай фланэлькай нрыкрыюць рот
пад вусьцішны сьвіст базукі.
Заціхне на бруствэры наш камісар,
сяржанту прастрэляць грудзі,
і кроў зашыпіць, як зьмяіны цар,
сьцякаючы ў глебу Жмудзі.
|
|
